Dreams come true…

“I have some dreams,
and dreams come true…”

In deze blog neem ik je mee, over mijn weg,
naar het realiseren van mijn droom…
Een eigen, inspirerende werkplek voor
“Marije’s Creaties”…

Creatieve groet, Marije

Dreams come true…

Al jaren fantaseren we hier over een heerlijk overdekt plekje in onze prachtige tuin, waar we ook op wat koudere dagen heerlijk kunnen vertoeven bij een knapperend haardvuurtje. Dat plekje zou er ooit komen, maar wanneer?? Dromen moet je houden…

Maar toen begon ik 3 jaar terug met mijn eigen bedrijf “Marije’s Creaties”. Ook een onbewuste droom die “zomaar ineens” werkelijkheid werd. Het begon als een hobby, maar boven verwachting werd mijn hobby ook “zomaar ineens” mijn werk. Werk waar ik enorm veel voldoening uithaal. Ik houd er zo van!!
Het enige nadeel van die welvarendheid is wel, dat onze hele keukentafel continue vol papierwerk ligt. Mijn werk ligt in huis, het huis waar ik samen met mijn gezin leef. Aangezien wij wel een gezin zijn dat echt leeft in huis, is dat nog niet zozeer het probleem. Ik ervaar het wél als een probleem, om mijn klanten in deze enigszins georganiseerde chaos te moeten ontvangen. Maarrr… wij houden zelf wél van die chaos…. Dusss….

Tijd om stappen te ondernemen

Sinds een jaar zijn we serieus aan het uitdenken hoe we dit op kunnen lossen. Een kantoortje moet er gerealiseerd worden. Een plek waar ik lekker mijn werk kan doen, zonder een ander op te schepen met al het papierwerk. Een plek waar ik de deur achter mij dicht kan trekken, zodat ik af en toe ook echt kan stoppen met mijn werk….
Want dat is toch wel een valkuil als je werk óók je hobby is…. Je gaat gewoon door!!

En zo kwamen we tot de conclusie dat deze twee dromen eigenlijk best in één keer gerealiseerd kunnen worden. Lang leve Pinterest!! Wat een superleuke ideeën kom je daar tegen. We bouwen een veranda met daaraan een soort afgesloten tuinkamer, die dienst kan doen als inspirerende werkplek, alias kantoortje.
De afgelopen maanden zijn we druk bezig geweest met het opdoen van ideeën, tekeningen maken en de plannen uitstippelen. De plek werd bepaald. Het speelhuisje deed al geruime tijd geen dienst meer. Want ja, ook onze kleine jongens worden groot. Dus, weg speelparadijs, welkom werkpaleis!!
Want zo zie ik het echt, hoewel het geen mega-kantoor wordt, wordt het wel helemaal mijn droomplekje! Mijn eigen paleisje….

Het is zo ontzettend leuk om alleen al

met de voorbereidingen bezig te zijn!

Zaterdag 24 februari zijn we begonnen met het slopen van de plek waar het paleisje moet verrijzen. Struiken eruit, boom omver, speelhuisje foetsie… Wat een chaos!! Op zich wel weer een georganiseerde chaos, alleen zag je dit keer voornamelijk de chaos!!
Donderdag 15 maart was het tijd om de bouwplaats uit te zetten, want vrijdag 16 maart kwam het grof geschut van Fokkert, om het paleisje uit te graven. Hoezo speelparadijs weg??? Het was hier één groot speelparadijs geworden!! Hoge bulten met zand…. héél veel zwart zand. Iets mooiers bestaat er niet voor jongens (en hond 😉 )
De week erna was het elke avond, nog snel even bezig met het uitzetten van fundering. Helaas was het nog vroeg donker, maar alle beetjes helpen. Dit weekend is de zomertijd weer ingegaan, dus vanaf nu kunnen we ’s avonds weer iets meer doen.
Maandag 26 maart kwam het volgende grof geschut…. De betonwagen! De fundering is vandaag gestort. Met hulp van mijn lieve paps, schoonvader en oom heeft Edwin vandaag de basis gelegd voor ons droompaleisje in onze eigen tuin!! En hoewel de weg nog lang is….. ik Geniet!! Letterlijk én figuurlijk, met de hoofdletter G!!!
Vrijdag 30 en zaterdag 31 maart heeft mijn “personal klusteam” 😉 de fundering gemetseld. Wat is het toch fijn om zoveel lieve mensen om je heen te hebben, die mee willen bouwen aan mijn droom!! In 2 dagen tijd was het klusje al geklaard. Toppers zijn het, stuk voor stuk!

Zaterdag 7 april stonden de hulptroepen weer klaar om te helpen met het leggen van de “broodjesvloer”. Ik had er wel een iets ander beeld bij 😉 Maar het was werkelijk weer genieten, vooral met het heerlijke zonnetje erbij. Onze tuin is tegenwoordig een waar speelparadijs voor jong én oud! Maar tussen de speelkwartiertjes door wordt er ook serieus overleg gevoerd door vader en zoon. Het is toch zo’n prachtig gezicht om dit zo samen te mogen doen (zei de “moeder-muts” vanaf de zij-lijn, maar mijn tijd komt straks nog wel). Vooral Sten, onze oudste zoon, doet niets liever dan helpen met alles. En handig is het ook wel, als er gekropen moet worden onder de vloer! Dit is een bouwvakker in de dop, hahaha. Toch geweldig dat hij nu al een beetje van alles mag proeven.
Zondag 8 april was weer zo’n heerlijke zonnige dag. Lekker een beetje aanprutsen tussen het relaxen door. En waarempel is er ook al een deel van de vloerverwarming gelegd. Hmmm…. zit ik er straks ook lekker warmpjes bij! Ik voel me zoooo verwend! <3